Skip to main content
Vrijwilligerswerk

Dat moment dat je eindelijk tot de wereld van de volwassenen behoort, mede dankzij je financiële onafhankelijkheid, een bachelordiploma op zak en wat werkervaring. Maar wat dan? Tom had vergelijkbare vragen voordat hij in het najaar van 2020 startte met Europees Vrijwilligerswerk. Een jaar dat in het teken staat van COVID-19.

Wil jij met jouw organisatie ook vrijwilligers via het European Solidarity Corps ontvangen? Of zelf vrijwilligerswerk doen? Op deze pagina lees je hoe je dat aanpakt!

Een enerverende ervaring

“Het stadsleven is tof, maar is dat echt waar ik me het fijnste voel of is dat toch meer in de natuur? De sociale sector vind ik interessant, maar wil ik dan liever richting sociologie of wil ik dichter betrokken zijn bij de praktijk, bijvoorbeeld zoals een sociaal werker? Met deze gedachtes kwam het European Solidarity Corps geheel willekeurig op mijn pad. Gelukkig maar. Het is inmiddels eind 2020 en ik ben nu zo’n drie maanden als Europees vrijwilliger actief in Slovenië. Ook hier staat het dagelijkse leven in het teken van COVID-19, maar als je mij nu vraagt om mijn ervaring in één woord te omschrijven dan zeg ik: enerverend.”

“Bij aankomst in Slovenië leek plots alles mogelijk te zijn. Ik ontmoette al mijn collega’s onder het genot van een kop koffie of een biertje bij de bar, met mijn huisgenoten (en mede-Vrijwilligers) gingen we naar meerdere openluchtconcerten in de regio, ik basketbalde met een recreantengroepje ex-scouts in het dorp en ontmoette heel verschillende interessante mensen in het walhalla voor de alternatievelingen: Metelkova. Het was geweldig.”

 

Lockdown in Slovenië

“Sinds midden oktober zijn er ook in Slovenië coronamaatregelen genomen die zeker niet plezierig zijn, maar wel nodig. Er is een avondklok, je mag niemand buiten je ‘huishouden’ ontmoeten en er is een gemeentelijke lockdown. Toch kunnen beperkingen je een bepaalde richting geven en als je die accepteert voel je meer vrijheid binnen een kleiner speelveld. Ik zette mijn gedachte om naar ‘wat kan ik wél doen’. Nu hebben we elke maandag discussies met de jong-volwassenen over documentaires met onderwerpen als individualisme, eenzaamheid, consumentisme, kapitalisme en democratie. Elke vrijdag (co-)organiseren we een creatieve quiz voor de jongeren  om toch samen nog wat plezier te beleven. Daarnaast probeer ik goed contact te onderhouden met collega’s, de jongeren, focus ik me op het oefenen van Sloveens en geniet ik nog steeds écht van de natuur.”

“De afgelopen weken heb ik geweldig mooie bergwandelingen gemaakt met mijn huisgenoten in de natuur binnen onze gemeente, hoe lucky! Zonder mijn huisgenoten was deze lockdown natuurlijk een stuk lastiger geweest. We koken en eten samen, kijken documentaries, wandelen, spelen spelletjes, klussen, dansen, lachen, hebben (verhitte) discussies en nog veel meer. Samen komen we er prima doorheen!”

Terug naar Overzicht

bgie